The Maasdal Marathons

Vrijdag was het weer een dagje samen buitenspelen! Een mooie tocht door Noord-Limburg. Beginnend met een stuk door de Maasduinen met prachtige vlaktes en uitzichten. Uitkijken over de maas en uitgestrekte vlaktes. Her en der een windmolen, die daar prima staan. Zij gaan op in het landschap en vullen het aan. Naast de vlaktes, komen we langs uiterwaarden met watervogels die in deze tijd van het jaar ons met mooi gezang vergezellen. Enkele heuveltjes komen we hier ook tegen. Hier is ieder heuveltje meer dan de moeite waard om te beklimmen. Wat een uitzicht, telkens als je bovenkomt! 

Tussendoor komen we langs een vakantiepark. Hier kon ik het natuurlijk niet laten om even in het speeltoestel te klimmen! Je bent ten slotte nooit te oud om kind te zijn. Lekker klimmen en klauteren en genieten. Na de speeltuin, stuiten we op een hek. Volgens de kaart op ons horloge is het of een heel eind omlopen, of toch zien dit hek te trotseren. Die tweede dus. Geen zin in kilometers asfalt. Zonder kleerscheuren en boze blikken van omstanders, weten we de andere kant van het hek te bereiken. 

Achter dit hek lopen we langs een spa, waarna we een stuk bos bereiken met historie. Een pareltje om in te mogen lopen. We lopen over een bospad langs een snelstromende beek. Een voor Nederlandse begrippen, diep uitgesneden beek met oeverwanden. Langs het pad staan enkele overblijfselen van de oorlog. Een pad waar je uit jezelf stil blijft door de schoonheid en rust. Ondanks het snelstromende water. Een ideaal stuk om tot rust te komen. 

Na dit stuk bos steken we een weg over om daarna door het veld te lopen op naar de veerpont. Wel oppassen hier! Eenden met jongen versperren de weg. Netjes wachten tot de familie is overgestoken voor we verder gaan. Op de veerpont over de Maas is het tijd om uit te rusten voor deel twee. 

Wederom mooie bossen. Verbonden met elkaar door landwegen en stukken langs de sloot. Of we hier zo blij mee waren… Brandnetels en hoog gras maken dat we de slootrand niet echt leuk vinden. Bij stuk nummer drie langs de sloot, besluiten we dit keer om wel een omweg te nemen over het asfalt. Genoeg geprik gehad. 

Een klein stukje verderop weer een plekje om te rusten. Een weitje met kleine geitjes. Daar even gezellig gekletst met deze vriendjes. En dan in het laatste stuk nog een lang stuk met wind tegen langs de boomgaard op. Laten we het erop houden dat je daar sterk van wordt, al was ik maar wat blij toen ik de beschutte bossen weer in kon voor het laatste stukje. Een mooie dag in Noord-Limburg om zo weer over te doen!