Herkenbosch Trail – Een verhaal over hartslag

De LSD op een alternatieve wijze

De hele week al een beetje verkouden, maar vandaag staat er in de start2ultra een lange training op het programma. 

Gelukkig heb ik aan geboden om pijltjes van de uitgezette route mee op te halen waardoor het in mijn hoofd minder belangrijk is om zo goed mogelijk (lees: zo snel mogelijk)  te lopen. 

Het is in de trainingen vooral belangrijk om op je hartslag te letten en niet te snel te lopen zodat deze in de goede zone ( vooraf bepaald ) blijft. Vandaag komen we er ter plekke achter dat op de routes die zijn uitgezet, pijltjes zijn verdwenen en pijltjes zijn omgedraaid. Voor de ervaren ultra runners misschien niet zo`n probleem. Zij kunnen lopen op hun gpx. Maar ik als startend ultra runner weet dat navigeren best een dingetje kan zijn en dat je dat echt moet oefenen. Daarom is het belangrijk voor de deelnemers dat de route goed uit gepeild is. Mijn loop maatje en ik gaan dus eerder van start om het tweede gedeelte van de route vast te lopen en alle ontbrekende en verkeerde om gehangen pijlen opnieuw goed te hangen. 

Pijltjes pijltjes pijltjes

Dit is vooral op het eerste stuk van deze route het geval. Daarna kunnen we het laatste stuk lekker als training lopen. De mindfuck in mijn hoofd is vandaag minder aanwezig . Ik heb me er bij voorbaat bij neer gelegd dat ik vandaag niet loop op zo snel mogelijk maar even loop in dienst van alle medelopers. Terug bij start?finish even bij getankt en wat gegeten. Een rugzak die ik al had mee genomen van thuis omgedaan en daarna weer gezellig met mijn loopmaatje het eerste deel van de route lopen om alle pijlen weer op te halen. 

Mijn hartslag blijft lekker laag maar stoppen lopen stoppen lopen is ook een dingetje. Sommige stukjes wandelen we even. De andere stukken kunnen we lekker rustig wegstappen. We genieten en maken wat leuke foto`s. We kletsen gezellig onder weg. En lopen bijna zomaar n pijl voorbij. Ook deze gaat gelukkig mee in de rugzak. Als we bij start/finish komen is de bus dicht maar wij weten wel waar we de organisatoren kunnen vinden. Lekker warm binnen. Na het genot van een drankje is het tijd om huiswaarts te gaan. En als of het zo moet zijn komen op dat moment de laatste 2 trailrunners aan bij de finish. Een loop maatje liep vandaag zijn 30 km mijlestone. En hij heeft het toch maar mooi gedaan gezellig samen, met voor hem een oude bekende. Zo zie je dat trailrunnen niet alleen gaat om lopen maar, ook om saamhorigheid. Elkaar helpen, genieten en elke keer weer de uitdaging aan gaan. Vandaag geleerd dat je los moet laten om snel te willen gaan. Dat zit altijd in mijn achterhoofd. Maar je mag ook een beetje lief zijn voor je zelf en genieten van al het moois om je heen. Bij de uiteindelijke ultra op het krijtlandpad gaat het ook om finishen en niet om tijd. De kilometers maken we wel, dus dat zou goed moeten komen. Voor vandaag een voldaan gevoel. Hopelijk hebben alle anderen ook lekker gelopen en kunnen ze terugkijken op een mooie trail. 

TOP